Ceremonie
Een ceremoniedag
Heerlijk een dag in de natuur, het samen zijn en het delen met elkaar
wanneer we samen alles klaar hebben gezet en er een stenenceremonie heeft plaats gevonden,
ontsteken we gezamelijk het groot vuur met stenen er boven op die worden opgewarmd totdat ze roodgloeiend zijn.
De zweethut zelf is een lage koepelvormige hut, gebouwd van wilgentakken, en afgedekt met dekens.
Het wordt ook wel het huis van de adem of de baarmoeder van moeder aarde genoemd.
Als we binnen in de hut zitten in een cirkel rond om de put waar de stenen in liggen gaat de deur dicht, het is er volledig donker. In het midden van de zweethut liggen de stenen. Er wordt water over de stenen gegoten, met kruiden en speciale olieen. De warmte van de stenen verspreidt zich door de hele hut als een deken over je heen. We trommelen en zingen en delen met elkaar. we zweten met het lichaam en reizen met de geest.
In het donker, het gloeien van de stenen in het midden van de hut, de klanken van de trommel en het zingen, de warmte die alles doordringt, de reis naar binnen is begonnen.
Van het leren ont-moeten, loslaten omarmen en het her- inneren tot het kunnen buigen voor moederaarde en het leven dat we hebben gekregen.
Alles in de ceremonie heeft een intensiteit van leven, van diepte, echtheid. een gevoel van gelijkwaardigheid en eenheid. Maskers, rollen en patronen alles vervalt en je komt in een soort van niemandsland waar niet is en gelijk alles.
De kracht van al die oeroude elementen, aarde, water, vuur en lucht.
De ongelofelijke schoonheid van de stenen in het midden, daar is weinig tegen bestand.
Hier kan alleen nog bestaan wat echt is en wat er werkelijk toe doet.
De oude ceremonie wordt wakker, en daarmee lossen alle dagelijkse misverstanden op als sneeuw voor de zon. Met de ceremonie wordt de oer-herinnering weer wakker, de oer-her-innering die ons laat beseffen wie we daadwerkelijk zijn, aan de energie (spirit) die in alles zit en dus ook in ons.
Dit is een directe ontmoeting met het bestaan. Midden in het onbekende, en tegelijkerijd een gevoel thuis komen.
Het is een natuurlijk proces, waarbij je in een andere staat van bewustzijn kan komen samen met de oorspronkelijke elementen van de ceremonie.
De trommel speelt een belangrijke rol, net zoals het donker, de stenen, en windrichtingen en de seizoenen in de ceremonie.
De ceremonie bestaat uit vier rondes, waar tussendoor de deur van de hut opengaat en we water te drinken krijgen en heerlijk fruit.
Het heeft zijn eigen natuurlijke ritme, en we volgen dat ritme in de tijdloosheid.
Vier rondes, ieder verbonden met één van de windrichtingen. Noorden, Oosten, Zuiden, Westen.
Ieder met een andere energie, kennis en ervaring.
Dit is een heel oud pad dat we bewandelen, en het is er voor ons.
Dat de oerkracht en de schoonheid ook in ons weer wakker mag worden, gevoed worden en bekrachtigd, en uitstralen naar alles om ons heen.
Je hoeft er niet veel voor te doen, behalve de ceremonie in respect tegemoet te treden, een dosis bereidheid en misschien een beetje wild verlangen.
het is niks anders dan leren ontspannen en thuiskomen bij jezelf